كودكان را فلاخني است
كه بالهاي معصومانه پرنده را
نشانه روند
خادمان آوردگاه
در چيدن گلبوته ها
فرمان آتش را
كفايت محض مي دانند
و سلاخان
د رشادماني هلهله
مظلوميت چهارپايان را
با تيزي فولاد
آزمون مي كنند
نه از تبار پروازم
نه به لطافت گلبرگ
نه شايسته مذبح خدايان
بازيچه اي تنها
در دستان كودكيت شايد
با سوزش شبانگاهي دشنه
كه شليكي را
به ناگاه
تجربه مي كند
ا-م
( تهران )
06/03/84
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر